| Menu |
1. Informacje ogólne.
2. Mapa polityczna mórz i oceanów.
3. Produkcja energii elektrycznej.
4. Proces odsalania wody morskiej.
5. Lecznicze wlasciwosci wody morskiej.
6. Górnictwo morskie.
7. Srodowisko organiczne, polowy.
8. Zegluga morska, turystyka morska.
Zakonczenie
Autor
4. Proces odsalania wody morskiej.
Charakterystyczną cechą wody morskiej jest jej zasolenia. Aby uporać się z światowym niedoborem wody pitnej wynikającym z nadmierną eksploatacją, a także zanieczyszczeniem słodkiej wody, konieczne jest jej odsalanie, aby stała się zdatna do konsumpcji. Litr wody morskiej zawiera przeciętnie 35,1 g składników stałych, z czego 99 % to różne sole. WHO przyjmuje, że woda nadaje się do celów spożywczych, jeżeli ich zawartość nie przekracza 0,5 g/l. Można je zredukować do odpowiedniego poziomu wieloma metodami, ale w praktyce dominują dwie:
a) wielostopniowa destylacja rzutowa
Zakłady zajmujące się odsalaniem za pomocą wielostopniowej destylacji rzutowej, usuwają sól z wody morskiej. Zwykle pompuję się wodę do komór nadciśnieniowych, gdzie podgrzewa się ją do temperatury wrzenia. Woda paruje w górnej części kolumny i trafia do odbieralnika, a w komorze pozostaje skrystalizowana sól. Proces się powtarza w każdej komorze.
b) odwrotna osmoza
Zakłady wykorzystujące odwrotną osmozę są tańsze w budowie, ale droższe w eksploatacji, i nie były konkurencyjne aż do lat 90-tych, kiedy opracowano błony filtracyjne o większej wydajności i trwałości. Technika ta pozwala na usunięcie soli z wody w jednej fazie. Słona woda jest pod ciśnieniem wtłaczana w rurę (kolektor) wyłożoną specjalną błoną, która przepuszcza cząsteczki wody, ale nie pozwala na przechodzenie cząsteczek soli. Woda przedostaje się przez błonę i zbiera przy ścianie kolektora, skąd jest przetłaczana do zbiornika. Solanka o zwiększonym stężeniu jest odprowadzana na zewnątrz.
Uzyskuje się za ich pomocą około 88 % odsolonej wody na świecie. Produktem ubocznym są natomiast sole: chlorek sodu, czyli tzw.sól kuchenna, chlorki oraz siarczany magnezu, potasu i wapnia oraz siarczan wapnia (anhydryt).
Proces odsalania pociąga za sobą wciąż zbyt duże koszty, toteż wiele krajów rozwijających się nie może sobie na to pozwolić. Dwie trzecie instalacji odsalania wody morskiej znajduje się w państwach Bliskiego Wschodu, które wydobywają ropę naftową, a następnie zużywają ją do energochłonnych instalacji odsalających (Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Kuwejt skupiają 46%światowego potencjału odsalania). Ważnym producentem wody pitnej są Stany Zjednoczone, w których działa kilka instalacji odsalających. Największy z nich jest zakład odsalania wody morskiej w Tampa Bay na Florydzie, który pobiera zużytą wodę do chłodzenia pobliskiej elektrowni i produkuje z niej prawie 100 milionów litrów wody pitnej dziennie. Dwukrotnie wydajniejszy zakład powstaje obecnie w Carlsbad w Kalifornii, a wkrótce może się pojawić wiele nowych, ze względu na ogromne zapotrzebowanie. W planach jest budowa zakładu odsalania nad Tamizą w Londynie, również rząd Izrael wprowadził program odsalania wody morskiej, by zapewnić sobie samowystarczalność. Stacja warta 210 milionów dolarów w Aszkelon ma pokryć krajowe zapotrzebowanie na wodę w jednej siódmej. Izrael ma w planach budowę przynajmniej trzech takich zakładów u wybrzeży Morza Śródziemnego. Kilka nowych zakładów ma postać w Chinach, a także Hiszpanii. Jak wynika z danych Global Water Intelligence, dziennie na świecie odsala się prawie 29 mld l wody, w tym 21 mld l w około 1700 zakładach na Bliskim Wschodzie. Niektórzy ekolodzy protestują przeciwko budowie zakładów odsalania wody, twierdząc, że systemy poboru wody morskiej zabijają wiele żyjących w niej organizmów, a zrzuty solanki niszczą lokalny ekosystem.
________________________________________________________________________________________
Gigawat Energia, z dn.24.08.2006r. „Gdy skończą się kopaliny- nie będziemy mieć wyboru” Marek Łukasz Michalski
http://www.wodadlazdrowia.pl/pl/9290/0/Morska_woda_do_picia.html